Wśród możliwości dostarczania wody do domów jednorodzinnych, w wielu przypadkach dominującym systemem, oczywiście oprócz podłączenia do miejskich wodociągowych, jest czerpanie wody ze studni. Podłączenie do studni może być zarówno jedynym typem instalacji wodociągowej, jak i rozwiązaniem wspomagającym działanie wodociągów miejskich.
Jako wspomaganie, przydaje się zwłaszcza dlatego, że można w sposób bardziej oszczędny czerpać wodę, na przykład do podlewania ogrodu. Wystarczy tylko wyposażyć działkę w odpowiedni typ studni. Są trzy rodzaje studni - wbijana z filtrem, kopana i głębinowa. Tym, co różni te trzy typy, jest przede wszystkim ich głębokość, a także sposób budowy.
Studnie z filtrem wbijanym nazywane są potocznie abisynkami. Są to studnie płytkie, w których woda jest czerpana z warstw wodonośnych, które znajdują się na poziomie 2 metrów poniżej powierzchni. Jak wygląda taka studnia? Studnię z filtrem wbijanym stanowi rura stalowa, która ma średnicę około 5 cm. W dolnej części, podobnie jak w przypadku studni głębinowych, znajduje się siatka perforowana z otworami, która pełni rodzaj filtra. Poniżej znajduje się specjalny stożek. Rura z filtrem wbijanym wkręca się w ziemię do takich wysokości, aż filtr znajdzie się w warstwie wodonośnej.
Warto w tym miejscu wytłumaczyć, czym są warstwy wodonośne. To skały - piaski bądź żwir - w których gromadzi się woda. Studnia musi zostać wbita w ten sposób, by filtr zanurzony był w lustrze wody.
Aby woda mogła być wypompowywana ze studni, konieczna jest instalacja pompy. W przypadku abisynek, taka pompa jest pompą ręczną, w której zainstalowany jest tłok wraz z dźwignią boczną.
Budowa studni wbijanej z filtrem jest najtańszym, a zarazem najszybszym sposobem budowania studni jako elementu sieci wodociągowej. Raczej nie można jej wykorzystywać do dostarczania wody pitnej do kranów w domu, gdyż woda na najniższych warstwach jest najbardziej zanieczyszczona, na przykład przez opryski spływające z pól.
Taka studnia może natomiast doskonale się sprawdzać do prac gospodarczych czy, na przykład, do mycia samochodu. Do zamontowania abisynki nie są potrzebne uprawnienia, a woda czerpana ze studni omija wodomierze. Wydajność takiej studni nie jest jednak zbyt duża.
Bardziej wydajna jest już studnia kopana, z której woda czerpana jest za pomocą pompy samozasysającej. Warstwa wodonośna, z której pobiera się wodę, jest dużo mniej zanieczyszczona, znajduje się na głębokości do 8-10 metrów.
Niższe partie warstw wodonośnych obsługuje studnia wiercona, do której budowy nie wystarczy ręczne kopanie. Tu używa się specjalnego wiertła, które dociera do warstw wodonośnych, które znajdują się na głębokości ponad 10 metrów. W studni wierconej, zwanej także głębinową lub rurową, umieszcza się pompę głębinową, która ma kształt podłużnego walca, połączonego z instalacją elektryczną oraz hydroforem.
Hydrofor to urządzenie, które reguluje pracę pompy - zarówno tej samozasysającej, jak i głębinowej. Podstawą hydroforu jest zbiornik, w którym gromadzona jest wtłoczona woda i sprężone powietrze. Powietrze osiąga w zbiorniku określone wartości ciśnienia, dzięki czemu możliwe jest wypychanie wody przewodami do punktów poboru wody.
W zależności od tego, ile takich punktów poboru wody jest zamontowanych, dobierana jest odpowiednia moc pompy i najlepsza pojemność zbiornika. Im większy zbiornik, tym na ogół wydajność zestawu hydroforowego jest większa.